بیوگرافی

«زهر را در کام دروغ پردازان چکانده و آشکارا شاهد نزع کهنه شیادان تاریخ تراشیم. در این جا کسی اسکندر و عرب و چنگیز و هلاکو و تیمور و اشرف افغان را دشمن نمی‏شمارد، برای ورود دروغین محمود غزنوی و نادر به هند هورا نمی‏کشد، به افسانه‏های مربوط به آن‏ها پوزخند می‏زند و فارغ از تزویرهای جاری، انسان را می‏جوید که هرچه بی‏هنر و نازیبا و بی‏عشق‏تر، واقعی‏تر و قابل شناخت‏تر است.

این یادداشت‏ها در پی یافتن علت اصلی واپس ماندگی‏های کنونی و عمومی است که هنوز انسان را پس از هفت هزاره سعی برای سامان جمعی، چنین ناتوان و درمانده نگه داشته و از مسیرهای معین و مطمئنی ثابت کرده است که مجرم اصلی این بی‏سرانجامی محض، یهودیان‏اند که شیرازه حقیقت را از هم شکافته، برای انداختن شولای مظلومیت بر بالای قوم خود، برگی دانایی ناآلوده باقی نگذارده، اعتنایی به فرهنگ و مودت انسانی نداشته، در زمان لازم به کشتار و تحمیق و توطئه رو کرده و به درازا و حجم جاده‏های خوش ساخت کهن و باستانی چین هم دروغ بافته‏اند. این جا صدای جمعی از مسلمانان بلند است که هم‎کیشان و هم‎اندیشان و حق جویان جهان را به بازپرسی قوم یهود، آن هم فقط در حوزه فرهنگی می‏خوانند که بی‏گمان، برترین خیانت و جنایت را در آن جا مرتکب شده‏اند. اگر قابل اثبات است که بیرون از حوزه تجسسات در علوم محض، بر هیچ مبتدایی در دایره تحقیقات انسانی و اجتماعی اعتباری نیست و اگر می‏توان معلوم کرد که یهودیان در سیما و نام خدمت گزاران فرهنگ، تا اندازه حک کتیبه و جعل کتاب و اختراع مشاهیر، در تمام زمینه‏ها، دانایی و درستی را تمسخر کرده‏اند، پس هشدار این یادداشت‏ها ارسال دعوتی است برای اخراج نهایی اسرائیلیات، از سراپای پیکره فرهنگ عمومی انسان. آیا گمان می‏کنید از پس این خانه تکانی جهانی، در انبان فرهنگ موجود چه خواهد ماند؟! به یقین هیچ، زیرا برای پوسیده شناختن و دور ریختن دریافت‏های معمول و متعارف امروز، در باب سرشت روزگار باستان و جهان میانه، تنها رجوع و رسیدگی از دو مرجع بی‏مایه: تواریخ هرودت و الفهرست ابن ندیم و تمام شروح معاصری که بر مبنای این منابع تنظیم شده، کافی است تا پرمایه‏ترین قفسه‏ها در غنی‏ترین کتاب خانه‏ها را به کلی از محتوا تخلیه کند.» (مجموعه مقالات برآمدن صفویه، بخش پنجم، یادداشت 187)